✍️حمید مظاهری راد(فعال ی)

رخداد حاضر و آتش گرفتن، سوختن و از بین رفتن کشتی سانچی و پرپر شدن بهترین، توانمندترین و مسئولیت پذیرترین انسانهای خدوم و زحمتکش میهن عزیزمان، علیرغم تمامی خسارتها، نگرانی ها و افسوس و افسونی که بر جای گذاشت حاوی نکات مهم مدیریتی و زیست محیطی بسیاری بود که تحقیق، تفحص و شناسایی آنها می تواند راهگشای بسیاری از گره ها و پیچیدگی های دنیای حاضر باشد.
اولین مسئله ای که در این اتفاق ناگوار به چشم می خورد، عرضه و صادرات بی رویه در منابع طبیعی است که متاسفانه بدلیل عدم اهتمام مسئولین و مسئولیت ناپذیری آنان در دهه های گذشته، شاهد آن هستیم.اقتصاد ایران وابسته به نفت است و این وابستگی از عوامل عدم ایجاد دولت توسعه گرا در ایران می باشد.به عبارتی دولت های ما در دوران گذشته و حاضر بدلیل عدم کفایت اداره ی امور دولتی تنها با فروش منابع خدادادی توانسته اند اقتصاد این کشور را بچرخانند.یعنی دولتهای ما دولتهای رانتیری بودند که رانت دریافت نموده هیچگونه ارتباطی با فرایندهای تولیدی در اقتصاد داخلی نداشته اند.رانت قسمت عمده ی درآمدشان را تشکیل داده و در حالیکه درصد بسیار ناچیزی از نیروی کار مشغول تولید رانت هستند، دولت به تنهایی دریافت کننده ی رانت می باشد.
مشکلات چنین دولت هایی عدم شفافیت، پاسخگویی و تامین عدالت بوده و تعقل گرایی اقتصادی بوده و توسعه پایدار را در شعار بکار بسته و نسل های آتی را در محاسبات برنامه ای خود لحاظ نمی نمایند.
در چند روزِ نخست حادثه ی دلخراش، مدیران و مقامات دولتی تاکید بر آن داشتند که امیدهای بسیاری در خصوص زنده ماندن و پناه گرفتن خدمه و کارکنان کشتی دارند، و تعلل و کوتاهی چین باعث از بی خبری، امدادرسانی و نجات آنها شده، البته با اینکه این سخن بعدها به گونه ای دیگر تفسیر و تبیین گردید و اذعان داشتند که از اول هم امیدی بر زنده ماندن پرسنل کشتی نداشته اند، می توان عدم همراهی و همکاری کشورهایی که در نزدیکی ساحل آنها کشتی حادثه دیده و آتش گرفته، را باز طبق پیش بینی های کارشناسان، دلایل زیست محیطی دانست و اهمیتی برشمرد که بر توسعه ی پایدار می گذارند.حال فراتر از نگاه زیست محیطی آنان و ضعف دستگاه دیپلماسی ما در مواجهه با این پدیده، آیا این مسئله که در رخدادهای مشابه چگونه بایستی اندیشید و عمل کرد از موضوعات مهم مدیریتی است که کارشناسان و نخبگان می بایستی بدان پرداخته و در خصوص آن پژوهش نموده و به اجماع مناسبی دست یابند.
طبق گفته ی نمایندگان مجلس، خصوصا سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس، این گمانه وجود داشت که دولت چین برای جلوگیری از متحمل شدن هزینه های پاکسازی سواحل و آبهای سرزمینی خود و نیز عدم نفوذ محموله نفتی به مناطق ساحلی احمال کاری کرد تا محموله در محل بطور کامل بسوزد و چیزی از آن باقی نماند.
لذا این نکات، از مهم ترین نکات مدیریتی و زیست محیطی هستند که بایستی برای رسیدن به توسعه پایدار بدانها توجه نموده و روی آنها تامل نمود.

من هم به اسلامی که شما می شناسید مومن نیستم.

چرا اندیشه به محاق رفت؟

آیا با تحریم و تروریست خواندن منافع ملی آسیب جدی می بیند؟